|
|
|
|
|
Toetsen |
|
Synthesizer |
|
|
Elektronische piano |
|
|
Orgel |
|
|
|
|
|
Bassortiment |
|
|
Elektrische gitaren |
|
|
Akoestische gitaren |
|
|
Slagwerk |
|
|
Blokfluiten |
|
|
PA en recording |
|
|
Accessoires |
|
|
Home » Instrumentarium » Toetsen
De synthesizer
|
De Korg M1 Music Workstation |
1 maart 2004 |
|
Eind 80-er jaren kwam de eerste synthesizer die de naam
workstation verdiende in de productie: De Korg M1. De 16-stemmig monofone en 8-stemmig polyfone synthesizer bevat het door Korg gepatendeerd Advanced Integrated (AI) Synthesis systeem waarmee het geluid volledig digitaal opgewekt en verwerkt wordt door de vier secties van de M1: de 4 Mb PCM sound source, het Variable Digital Filter (VDF), de Variable Digital Amplifier (VDA) en twee digitale multi-effectsystemen. |
 Eigenaar: Course Flemming. |
|
Er zijn drie verschillende speelmodes in te stellen: multi, layer
en split. Hiermee kan een combinatie gemaakt worden uit de 100
vooringestelde geluidsprogramma's (en 45 drumsounds), welke
desgewenst in 100 vrije geheugenbanken kunnen worden vastgelegd. In de multi-mode kunnen maximaal acht programma's toegewezen worden aan de verschillende secties van het keyboard, waarna deze acht acht verschillende synthesizers bespeeld kunnen worden. De ingebouwde 8-track sequencer kan 10 composities en 100 patronen opslaan. In totaal heeft de sequencer een opslagcapaciteit van 7.700 noten (of 15.400 met de optionele RAM kaart). |
|
|
De M1 is mooi vormgegeven. Aan de bovenzijde zijn alle tiptoetsen
strak gecentreerd om de LCD-display. Aan de achterzijde is een
slot te vinden voor een PCM-kaart. Daarnaast zijn de MIDI in- en
uitgangen, een contrastpotmeter, de damper-ingang, twee
voetschakelaaraansluitingen, vier jack-uitgangen (1/L, 2/R, 3, 4)
en een hoofdtelefoonaansluiting te vinden. Van de M1 bestaat ook een 19"-versie zonder 61 toetsen: de M1R. |
|
|
serienr. 032003 |
aanschafdatum begin jaren '90 |
aanschafprijs ± € 2250 |
leverancier Musica Deventer |
De elektronische piano
|
De Roland RD-300s Digital Piano |
1 maart 2004 |
|
De Roland RD-300s is een polyfone, aanslaggevoelige, digitale
piano met 88 toetsen. Er zijn acht voorgeprogrammeerde direct oproepbare klanken aan boord, waarvan er vijf 16-stemmig polyfoon zijn (de drie piano's, de vibrafoon en de eerste elektrische piano) en drie 10-stemmig polyfoon (het clavecimbel, het clavinet en de tweede elektrische piano). |
 Eigenaar: Co Oxener. |
|
De RD-300s heeft een ingebouwde chorus, een
"brilliance"-regeling, een regelbaar tremolo-effect,
een transponeerfunctie en een zogenaamde "voice
preserve"-functie voor subtiele toonwijzigingen. Twee voetschakelaars kunnen worden aangesloten, waarvan er een dienst doet als demper en de ander naar wens als "smoothener", sostenuto (sustainer) of afstandsbediening. Met behulp van de keyboard split is het mogelijk afzonderlijke MIDI-kanalen toe te wijzen aan het linker- en rechterdeel van het toetsenbord. |
|
serienr. 873188 |
aanschafdatum onbekend |
aanschafprijs onbekend |
leverancier onbekend |
Het orgel
|
De Eminent Solina P 240 Series 41 |
1 maart 2004 |
|
Eminent ontwikkelde en produceerde in Bodegraven het eerste
elektronische orgel, de "Eminent 60", in 1960, zoals
het typenummer al aangaf. Sindsdien zijn er vele modellen
geproduceerd en naar vele landen geëxporteerd. In 1994
verhuisde Eminent naar een nieuw pand in Lelystad, waar het
bedrijf tevens de beschikking heeft over een ruim auditorium. Vanaf 1985 is Eminent zich volledig gaan toeleggen op de ontwikkeling en productie van elektronische klassieke orgels voor huiskamer en kerk. (Bron: Website Eminent Orgelbouw B.V., geciteerd op 8 februari 2003) |
|
|
De "Eminent Solina P 240 Series 41 met Syncopator®
100", zoals het huiskamerorgel volledig heet, was eigendom
van mijn schoonvader die het kocht in 1977. Na zijn overlijden
in 1994 kreeg ik het orgel en kon ik mijn - ver weggezakte -
kennis van het klavierspelen weer ophalen. De Solina is degelijk gebouwd, passend in de cultuur van Eminent. Elk meubel wordt door hen individueel vervaardigd. Helaas moest ik bij het transport naar de oefenruimte de kast in tweeën zagen omdat het orgel niet door het trapgat naar de oefenruimte in het sousterrain paste. |
|
Ook moesten alle verbindingen van de printplaat boven naar de
pedalen en de speaker worden losgesoldeerd. Met behulp van
ijzeren plaatjes, schroeven, soldeer en fineer is van de operatie
op het eerste oog niets meer te zien. De Eminent heeft altijd in de oefenruimte gestaan. Daar het orgel een lijnuitgang heeft (DIN!) was het mogelijk een aansluiting te realiseren op de mixer zodat de Solina zelfs in bandverband gebruikt kan worden. Via een verloopkabel (van DIN naar tulp) gaat het geluid eerst naar een equalizer, waarna er tevens gebruik gemaakt kan worden van de effectprocessor die aan de mengtafel is gekoppeld. Met een dik aangezet leslie-effect - en wat korrels zout - kan de Eminent nog voor een Hammond doorgaan. De P 240 heeft twee manualen en enkel octaaf baspedalen. Verschillende orgelpijpen zijn met behulp van schuiven aan te spreken: twee voor de baspedalen, twee voor het ondermanuaal en vijf voor het bovenmanuaal. |
|
De aanslag en nagalm is voor enkele pijpen te regelen. Voor het
bovenmanuaal kan desgewenst ook gekozen worden voor (absoluut
niet overtuigende) piano-, clavecimbel- of vibrafoonklanken. De Syncopator 100 is wat men vroeger een ritmebox noemde. Er zijn 12 drumritmes op te roepen, waarvan er 9 ook een variatie hebben. De ritmes zijn gebaseerd op de bekende danspatronen (o.a.: wals, tango, samba) maar er zijn ook vierkwartsmaten met namen als Jazz Rock en Swing. Met de Syncopator is het mogelijk begeleidingsmelodieën af te spelen die door een startknop, een toets uit het ondermanuaal ("man start") of een baspedaal ("pedal start") kan worden geactiveerd. |
|
|
De melodie is in majeur of mineur aan te roepen en in een
willekeurige stemming. Het soort begeleidingsmelodie afhankelijk
van het gekozen drumritme, dat op zijn beurt is samengesteld uit
negen drumklanken (snare, basdrum, brushes, rimshot, 2 bongo's,
woodblock en 2 hi-hats). Aan de melodielijn kan een wah-effect
worden toegevoegd. Met het onderklavier of het baspedaal kan ook een 3-toons majeur- of mineurakkoord gespeeld worden met één vinger (resp. voet). Met die ene vinger én de voet wordt een septime-akkoord weergegeven. Het volume van de begeleidingsmelodie en het drumpatroon zijn afzonderlijk te regelen, net als het tempo. Het orgel zelf heeft, naast een master volume, ook het klassieke volumepedaal. Naast de eerder genoemde lijnuitgang, is er een lijningang en een koptelefoonaansluiting aanwezig. |
|
serienr. 0200343 |
schenkingsdatum maart 1994 (occ.) |
prijs schenking |
E. Heijser sr. 14-8-1922 - 4-3-1994 |
